|
|
In deze editie mei 2020 nr: 30
Geduld Terwijl ik deze nieuwsbrief samenstel beseft ik dat we reeds in de achtste week zitten zonder dat we getraind hebben in onze dojo. De coronapandemie heeft ons behoorlijk in de greep. Ik hoop dat jullie en je dierbaren allemaal gezond zijn. Afgelopen week zijn er weer versoepelingen door de overheid aangekondigd. Ondanks dat mogen we nog niet in de dojo karate en iaido trainen en zal dat per 1 september 2020 pas mogelijk zijn onder voorbehoud dat de situatie niet verslechtert. Budo is een lange weg van vallen en opstaan en daar hoort ook geduld bij. Kortom er is dus hoop en we kunnen gelukkig online met elkaar trainen. Van sommigen onder ons kreeg ik de vraag waarom wij niet meededen met het buiten karate trainen. Op zich zou dat kunnen ware het niet dat dit hier in Zeist nog al wat voeten in aarde heeft want je hebt daar een vergunning voor nodig zodat er eventueel toezicht bij zou kunnen zijn door handhaving. Karate is voor een groot gedeelte een contactsport en dat mogen we voorlopig niet doen. Ook bij het buiten trainen moeten we een afstand van anderhalve meter in achtnemen. En aangezien we nu online kunnen trainen is dat een goed alternatief, vooral gelet op het feit dat het ook nog kan regenen. Ondanks dat we online trainingen aanbieden zijn er toch nog wel Dokanezen die niet meedoen met de online trainingen. Van een aantal weten we de redenen, maar met een aantal hebben we zelfs helemaal geen contact. Bij deze nogmaals de oproep, laat eens wat van je horen en beter nog, doe lekker mee aan onze Dokan-digi-karate-trainingen. Ook de jeugd kan hier aan meedoen! Elke maandag- en woensdagavond om 19u30 starten we met deze trainingen. Om de complete online training mee te kunnen doen is het het beste om je minimaal 5 minuten voor dat de training begint met deze link https://us04web.zoom.us/j/5938898881, aan te melden. Ik zorg er dan voor dat je mee kan doen. Het liefst doe ik dat voordat we met de training starten, als je je tijdens de training aanmeldt zie ik dat niet meteen. Het bestuur van Dokan is zich aan het beraden op een eventuele gedeeltelijke compensatie van de contributie. Binnenkort krijgen jullie daarvan bericht. Voorlopig blijven we doorgaan met de online-trainingen en zullen wij jullie zoveel als mogelijk is informeren over de ontwikkelingen. Tot slot, blijf gezond, zorg goed voor jezelf en de ander, blijf trainen, zoals visualiseren in je hoofd, kijk naar video’s, lekker blijven oefenen, maar ook lezen over karate, iaido en budo. Stilstand hoort niet bij budo. Ik hoop jullie na de zomer allemaal in levende lijve, gezond en wel weer te zien. André Brockbernd Karatemeesters hebben niet het eeuwige leven. In de afgelopen acht maanden zijn er zeven karate-grootmeesters overleden. Deze leraren hebben een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling en de verspreiding van het shotokan karate. Het is altijd goed wanneer je aandacht besteedt aan de achtergronden en de geschiedenis van het karate. De grondslag van het karate zoals wij dat nu beoefenen is in eerste instantie door Gichin Funakoshi shihan (10-11-1868 – 26-04-1957) in het voorjaar van 1922 gedemonstreerd. In de vele jaren daarna heeft hij vele grootmeesters opgeleid en begeleid. In feite is het karate dat we doen zo’n honderd jaar geleden in de openbaarheid gebracht. Daarvoor werd karate vooral in het geheim beoefend op het eiland Okinawa, waar Gichin Funakoshi shihan vandaan kwam. Stan Schmidt sensei Kijk op: Youtube | Stan Schmidt. Hirokazu Kanazawa sensei
Kijk op: Youtube | Hirokazu Kanazawa Keigo Abe sensei
Kijk op: Youtube | Keigo Abe Bob Poynton sensei Kijk op: Youtube | Bob Poynton Sadashige Kato sensei Kijk op: Youtube | Sadashige Kato Teruyuki Okasaki sensei Kijk op: Youtube | Teruyki Okasaki Koichi Sugimura sensei Kijk op: Youtube | Koichi Sugimura Zij rusten allemaal in vrede en ik dank deze meesters voor wat zij hebben betekend voor het karate. Pannenkoeken eten tijdens de Corona-pandemie
(foto-credits: Brams Pannekoeken) De altijd vrolijke Bram heeft (te) weinig klandizie tijdens de sociale lockdown. Gelukkig heeft hij elders nog wat centjes kunnen verdienen. Wij als Dokan kunnen natuurlijk ook wat voor hem betekenen, bestel bij hem een pannenkoek, en hij wordt ook nog bezorgd. Zijn pannenkoeken zijn heerlijk, ik spreek uit ervaring, en voor degenen die zich dat nog kunnen herinneren, hij heeft ook samen met zijn broer tijdens een bijeenkomst van Dokan zalige pannenkoeken getrakteerd.
Agenda
|
Op 7 oktober 2019 overleed Stan Schmidt sensei op 84-jarige leeftijd aan idiopathische longfibrose (I.B.F.). Hij werd op 6 oktober 1936 geboren in Kostad (Zuid-Afrika). Als kind verhuisde zijn familie naar de stad Johannesburg, waar hij student werd aan de golfsportschool van Gary Player. Dat was een onderdeel van de King Edward VII School. In 1957 begon Schmidt judo te trainen. Daarin heeft hij de 1e dan behaald. Hij startte zijn eigen judoclub en gaf elke avond les. Op dat moment was hij ook werkzaam als bankbediende. Hij werkte meer dan elf jaar in deze baan. Schmidt kwam voor het eerst in contact met karate na een trainingsongeval waarbij hij zijn been had gebroken. Zijn vriend Jimmy White had hem verschillende karateboeken gegeven, geschreven door Masutatsu Oyama (kyokushinkai) en Hidetaka Nishiyama (shotokan). Het karate fascineerde hem en hij richtte een kleine trainingsgroep op. Ze gebruikten de boeken dagelijks als trainingshandleidingen. In maart 1963 trouwde Schmidt met zijn vriendin Judy en ze reisden op huwelijksreis naar Japan. Schmidt gebruikte dit als een kans om te trainen. Hij reisde naar het hoofdkantoor van de J.K.A. in Yotsuya (Tokyo). De volgende drie maanden kreeg Schmidt de gelegenheid om te trainen onder Masatoshi Nakayama, de hoofdinstructeur van de J.K.A. Het was een slopende maar lonende ervaring. Hij kreeg de kans om te trainen met gerenommeerde shotokan-karateka zoals Kanazawa, Shirai en Enoeda. Shirai, die kampioen werd tijdens de derde All-Japan Grand Championships, was de eerste tegenstander tegen wie Schmidt moest vechten. Ondanks dat zijn technieken hard en rauw waren, vergeleken met die van de Japanners, slaagde hij er niet in om van Shirai te winnen. De Japanners hielden van zijn vechtlust. Enoeda, bekend om zijn meedogenloos harde karate, nam Schmidt onder zijn hoede en gaf hem gratis dagelijks privélessen. Een dag voordat hij naar Zuid-Afrika zou terugkeren, behaalde Schmidt zijn 3e kyu onder Nakayama. In 1963 gaf de J.K.A. Schmidt de bevoegdheid om een JKA-vereniging in Zuid-Afrika te starten. Hij opende zijn eerste dojo in Orange Grove, Johannesburg. In datzelfde jaar richtte hij de Zuid-Afrikaanse JKA Karate Association op. De vereniging zou meer dan 15.000 leden en meer dan 200 dojo’s hebben. Taiji Kase sensei, een J.K.A.-instructeur, arriveerde in april 1964 in Zuid-Afrika. Hij woonde voornamelijk in Durban en gaf drie maanden les in karate. Gedurende deze tijd behaalde Schmidt zijn 1e Dan bij Kase. In 1965 behaalde hij bij Kase zijn 2e dan, hiervoor moest hij onder meer vechten met Shirai. De jaren daarna zette Schmidt zijn werk voort met de bouw van het shotokan karate in Zuid-Afrika. In 1972 ontving hij zijn 5e Dan van de JKA en in 1979 zijn 6e dan. Als eerste niet-Japanner ontving hij op 14 februari 2015 de 8e dan van de J.K.A.
Op 8 december 2019 is Hirokazu Kanazawa sensei op 89-jarige leeftijd overleden. Hij was de chef instructeur en voorzitter van de Shotokan Karatedo International Federation, (S.K.I.F) een organisatie die hij oprichtte nadat hij de Japan Karate Association (J.K.A.) had verlaten. Hij had de 10e dan welke hij in 2000 ontving. Kanazawa werd geboren op 3 mei 1931 in Iwate (Japan). Hij trainde tijdens zijn schooltijd judo waarin hij de 2e dan behaalde. Hij begon tijdens zijn studie aan de Takushoku-universiteit met karate waar hij les kreeg van de toenmalig hoofdinstructeur van het shotokan, Masatoshi Nakayama. Kanazawa kreeg ook les van Gichin Funakoshi en in een periode van twee jaar behaalde hij de eerste dan en drie jaar later de 2e dan. In 1956 studeerde hij af en in datzelfde jaar behaalde hij de 3e dan. Kanazawa werd in 1957, ondanks dat hij zijn hand brak tijdens één van de wedstrijden, kumite kampioen van het eerste All Japan Karate Championship. On 1958 prolongeerde hij deze titel en in datzelfde jaar werd hij als één van de eersten JKA-instructeur. Hierna werd hij ingezet om het shotokan te verspreiden. Van 1961 tot en met 1963 gaf hij karate in Hawaii en in 1966 vertrok hij naar Europa en werd in Engeland de hoofdinstructeur Karate Union of Great Britain (K.U.G.B). In 1977 verliet Kanazawa de J.K.A. en richtte de S.K.I.F. op.
Op 21 december 2019 overleed Keigo Abe sensei op 82-jarige leeftijd. Hij werd op 28 oktober 1938 geboren in Iyoshi (Japan). In 1953 begon hij te trainen met karate en judo. Eerder begon hij met de shito-ryu-stijl en in 1956 werd hij student een de Nihon University. In datzelfde jaar begon hij met shotokan karate in de honbu dojo van de J.K.A. in Tokyo waar hij les kreeg van Nakayama. In 1961 vocht Abe een opmerkelijke toernooiwedstrijd tegen Enoeda en verloor bij beslissing na zes verlengingen. Hij studeerde af aan het J.K.A.-instructeursopleiding in 1965 en was langdurig lid van het instructieteam in de honbu dojo van de J.K.A. Net als andere kenshusei (junior-instructeurs), oefende Abe zijn technieken op straat tegen lokale gangsters om zijn vechtvaardigheden te verbeteren. Ook werkte Abe mee aan de James Bond-film “You Only Live Twice” (1967).
Op 11 maart 2020 overleed Bon Poynton sensei op 71-jarige leeftijd. Hij werd op 30 juli 1949 geboren in Liverpool (Engeland). In 1965, 15 jaar oud, begon Poynton met shotokan bij de Liverpoolse Red Triangle Karate Club. De minimumleeftijd om lid te worden van de club was 16, dus loog hij over zijn leeftijd. Hij kreeg les van Hirokazu Kanazawa. Ook kreeg hij karateles van Andy Sherry. Hij keek ook op naar medestudent Terry O’Neill. In 1965 begon Keinosuke Enoeda les te geven aan de dojo in Liverpool. Eerder verloor de club leden vanwege zijn militaristische benadering van training. Zijn doel was echter om de Liverpool-dojo tot één van de sterkste karateclubs in Engeland te maken. Vele jaren trainde Poynton ijverig onder Enoeda en Sherry. In 1968 ontving hij zijn 1e dan van Enoeda. Hij werd fulltime assistent en instructeur voor Andy Sherry. Zijn moeder had gewild dat hij rooms-katholiek priester zou worden. Poynton’s competitieve carrière werd vaak geplaagd door blessures. Tijdens de Europese kampioenschappen van 1974 in Crystal Palace brak hij zijn scheenbeen op de arm van een Duitser toen hij een mawashi-geri maakte. Het volgende jaar brak hij weer zijn scheenbeen tijdens een toernooi. Deze tegenslag moedigde hem aan zich te concentreren op het ontwikkelen van zijn handtechnieken. Poynton’s 2e tot en met 6e dan werden hem allemaal toegekend door Enoeda. In 2004, tijdens de 38e nationale kampioenschappen van de KUGB in de National Indoor Arena in Birmingham, ontving hij zijn 7e Dan, samen met Terry O’Neill en Charles Naylor. In de laatste jaren van zijn leven leidde hij vele karatestages in Engeland.
Op 16 april 2020 overleed Sadashige Kato sensei op 76-jarige leeftijd aan een beroerte. Hij werd op 22 juli 1943 geboren in Kochi (Japan). Hij was student aan de Takushoku-universiteit in Tokio bij, en trainde onder, Tsuyama sensei, Kanazawa sensei en Urui sensei. De invloed van Kanazawa sensei op hem was erg groot en hij deed ook de J.K.A.-instructeur opleiding. Na afronding van de opleiding ging Kato Shihan lesgeven in Duitsland en in 1966 werd hij door de J.K.A. naar Engeland gestuurd. Kato woonde in Engeland en gaf meer dan 40 jaar les in karate. Kato Shihan was de enige karateka die een 8e dan onder Asai Shihan heeft behaald. Tijdens een congres in 2007 van de International Japan Karatedo Association (I.J.K.A.) is hij gevraagd om World Chief Instructor van deze organisatie te worden. Dat heeft hij aanvaard. Zijn unieke manier van lesgeven en aandacht voor de historische details van het shotokan maakten hem vooral geliefd bij shotokan karateka in Engeland. Hij was een kleurrijk personage dat van het leven buiten karate genoot. Een fervent golfer en al lang lid van The Whitchurch Golf Club. (Engeland)
Op 21 april 2020 stierf Teruyki Okasaki sensei op de leeftijd van 89 jaar aan de complicaties als gevolg van het corona-virus. Ook hij was 10e dan en oprichter van een eigen organisatie, de International Shotokan Karate Federation (I.S.K.F.). Okasaki werd geboren in de prefectuur Fukuoka, Japan. Als jonge man groeide hij op met judo, kendo en aikido. In 1948, op zestienjarige leeftijd, ging hij naar de Takushoku-universiteit. Hier begon Okasaki zijn karatetraining en trainde hij vooral bij Gichin Funakoshi en Masatoshi Nakayama. In 1953 studeerde Okasaki af en werd onmiddellijk benoemd tot coach van het Takushoku-karate-team. Later dat jaar werd Okasaki benoemd tot J.K.A.-instructeur. In 1955 werd hij benoemd tot hoofd van de instructeuropleiding van de J.K.A., dat later enkele van de meest bekende leiders van de moderne Shotokan voortbracht. Takayuki Mikami, Eiji Takaura en Hirokazu Kanazawa behoorden tot de eerste afgestudeerden van dit programma. Hoewel Okasaki het grootste deel van zijn leven shotokan in heel Noord-Amerika had gepromoot, bekleedde hij vanaf 1970 ook een faculteitsfunctie aan de Temple University van Philadelphia.
Op 9 mei 2020 overleed Koichi Sugimura sensei op de leeftijd van 80 jaar. Hij werd op 22 juli 1940 geboren in het zuiden van Japan en begon op 16-jarige leeftijd met karate. Op de vraag waarom hij destijds met karate begon, antwoordde hij: ‘Het is heel eenvoudig. Ik was zwak en wilde sterk zijn!’ Maar hij merkte al snel dat karate meer is dan alleen fysieke inspanning, dat door serieuze en consistente training de geest en het karakter positief worden beïnvloed en ontwikkeld. Hij bleef ijverig trainen tijdens zijn rechtenstudie aan de Keio University in Tokio. Halverwege de jaren zestig wilde de jonge Sugimura iets van de wereld zien. Hij wilde naar Canada, het land leek hem het toonbeeld van uitgestrektheid en vrijheid. Op doorreis in Freiburg (Duitsland) ontmoette hij onder meer Kanazawa Sensei en leidde hij samen met hem verschillende karatestages. Maar hij gaf vooral les aan de karategroep van de universiteit van Freiburg. Tijdens een van de stages werd hij uitgenodigd om in Zwitserland les te gaan geven. Sensei Sugimura gaf daarna regelmatig trainingen in Schaffhausen en Winterthur en verhuisde naar Zwitserland. Hij werd J.K.A. hoofdinstructeur voor Zwitserland. Hij opende verschillende dojo’s onder meer in Zürich. Hij was nauw betrokken bij de Zwitserse Karate Federatie (S.K.F.) op het gebied van competitie, bij het coachen van scheidsrechters, en vertegenwoordigde Zwitserland bij vele internationale gelegenheden. Hoewel hij iemand was die van het leven wist te genieten, zoals van goede wijn en lekker eten en ook golfen, bleef hij altijd fit. Als hij zijn technieken of rekoefeningen demonstreerde, werden velen jaloers. Hij is de ziel van het Zwitserse karate. Zijn karateschool heeft 4.000 leden en daarmee verdient hij een groot respect.
Je ontvangt deze nieuwsbrief omdat je lid bent van Dokan |
|